რა არის ღვთისმეტყველება?
თეოლოგია არის ღმერთისა და რელიგიური რწმენის შესწავლა. ეს არის აკადემიური დისციპლინა, რომელიც ცდილობს გაიგოს ღვთაებრივის ბუნება და მისი ურთიერთობა სამყაროსთან. ეს არის კვლევის სფერო, რომელიც ცდილობს გაიგოს ღვთაებრივი, მისი ურთიერთობა კაცობრიობასთან და მისი როლი სამყაროში. თეოლოგია არის ფართო სფერო, რომელიც მოიცავს რელიგიის მრავალ სხვადასხვა ასპექტს, როგორიცაა ფილოსოფია, ეთიკა, ისტორია და კულტურა.
თეოლოგია და რელიგია
თეოლოგია მჭიდროდ არის დაკავშირებული რელიგიასთან, მაგრამ ეს არ არის იგივე. რელიგია არის რწმენისა და პრაქტიკის ერთობლიობა, რომელიც დაფუძნებულია კონკრეტულ რწმენაზე. თეოლოგია, მეორე მხრივ, არის ამ რწმენისა და პრაქტიკის შესწავლა. ის ცდილობს გაიგოს ღვთაებრივის ბუნება და სამყაროსთან მისი ურთიერთობა.
თეოლოგია და ფილოსოფია
თეოლოგია ასევე მჭიდროდ არის დაკავშირებული ფილოსოფიასთან. ფილოსოფია არის ცოდნის, რეალობისა და არსებობის ფუნდამენტური ბუნების შესწავლა. თეოლოგია ცდილობს გაიგოს ღვთაებრივი და მისი ურთიერთობა სამყაროსთან. ის ხშირად იყენებს ფილოსოფიურ კონცეფციებსა და თეორიებს ამ თემების შესასწავლად.
თეოლოგია და მეცნიერება
თეოლოგია ასევე დაკავშირებულია მეცნიერებასთან. მეცნიერება არის ფიზიკური სამყაროს და მისი კანონების შესწავლა. თეოლოგია ცდილობს გაიგოს ღვთაებრივი და მისი ურთიერთობა სამყაროსთან. ის ხშირად იყენებს მეცნიერულ კონცეფციებსა და თეორიებს ამ თემების შესასწავლად.
დასასრულს, თეოლოგია არის ღმერთის და რელიგიური მრწამსის შესწავლა. ეს არის ფართო სფერო, რომელიც მოიცავს რელიგიის მრავალ სხვადასხვა ასპექტს, როგორიცაა ფილოსოფია, ეთიკა, ისტორია და კულტურა. ის მჭიდროდ არის დაკავშირებული რელიგიასთან, ფილოსოფიასთან და მეცნიერებასთან და ხშირად იყენებს ამ სფეროების ცნებებსა და თეორიებს თავისი თემების შესასწავლად.
ღვთისმეტყველება აღწერს ღმერთების ბუნების შესწავლას, წერას, კვლევას ან ლაპარაკს, განსაკუთრებით ადამიანურ გამოცდილებასთან დაკავშირებით. როგორც წესი, კონცეფცია მოიცავს წინაპირობას, რომ ასეთი შესწავლა ხდება რაციონალური, ფილოსოფიური გზით და ასევე შეიძლება ეხებოდეს აზროვნების კონკრეტულ სკოლებს, მაგალითად, პროგრესულ თეოლოგიას, ფემინისტურ თეოლოგიას ან განმათავისუფლებელ თეოლოგიას.
თეოლოგიის კონცეფცია თარიღდება ძველი საბერძნეთიდან
მიუხედავად იმისა, რომ ადამიანების უმეტესობა თეოლოგიაზე ფიქრობს თანამედროვე რელიგიური ტრადიციების კონტექსტში, როგორიცაა იუდაიზმი ან ქრისტიანობა, ეს კონცეფცია რეალურად თარიღდება ძველი საბერძნეთიდან. ფილოსოფოსები, როგორიცაა პლატონი და არისტოტელე გამოიყენა იგი ოლიმპიური ღმერთების შესწავლისა და ისეთი ავტორების თხზულებებისთვის ჰომეროსი და ჰესიოდე.
ძველთა შორის, ღმერთების შესახებ თითქმის ნებისმიერი დისკურსი შეიძლება თეოლოგიად შეფასდეს. პლატონისთვის,თეოლოგიაპოეტების სამფლობელო იყო. არისტოტელესთვის თეოლოგების შრომა საჭირო იყო მისი მსგავსი ფილოსოფოსების ნამუშევრებთან შედარება, თუმცა ერთ მომენტში ის თეოლოგიას აიგივებს პირველ ფილოსოფიასთან, რომელსაც დღეს უწოდებენ. მეტაფიზიკა .
ქრისტიანობამ თეოლოგია მნიშვნელოვან დისციპლინად აქცია
თეოლოგია შეიძლება უკვე დამკვიდრებული იყო ქრისტიანობის სცენაზე მოსვლამდე, მაგრამ სწორედ ქრისტიანობამ გადააქცია თეოლოგია მნიშვნელოვან დისციპლინად, რომელიც დიდ გავლენას მოახდენდა სწავლის სხვა სფეროებზე. ადრეული ქრისტიანი აპოლოგეტების უმეტესობა იყო განათლებული ფილოსოფოსები ან იურისტები და განავითარეს ქრისტიანული თეოლოგია, რათა დაეცვათ თავიანთი ახალი რელიგია განათლებული წარმართებისთვის.
ირანეუსი ლიონელი და კლიმენტი ალექსანდრიელი
ქრისტიანობაში ყველაზე ადრეული საღვთისმეტყველო ნაშრომები დაწერილი იყო ეკლესიის მამების მიერ, როგორიცაა ირანე ლიონელი და კლიმენტი ალექსანდრიელი. ისინი ცდილობდნენ შეექმნათ თანმიმდევრული, რაციონალური და მოწესრიგებული ჩარჩოები, რომლითაც ადამიანებს შეეძლოთ უკეთ გაეგოთ ღმერთების გამოცხადებების ბუნება კაცობრიობისთვის იესო ქრისტეს მეშვეობით. გვიანდელი მწერლები, როგორიცაა ტერტულიანე დაიუსტინ მოწამედაიწყო გარე ფილოსოფიური ცნებების დანერგვა და ტექნიკური ენის გამოყენება, რაც დღეს დამახასიათებელია ქრისტიანული თეოლოგიისთვის.
ორიგენე პასუხისმგებელი იყო თეოლოგიის განვითარებაზე
პირველმა გამოიყენა ტერმინი თეოლოგია ქრისტიანობის კონტექსტში იყო ორიგენე. იგი პასუხისმგებელი იყო თეოლოგიის, როგორც მოწესრიგებული, ფილოსოფიური ძიების განვითარებაზე ქრისტიანულ წრეებში. ორიგენე უკვე განიცდიდა სტოიციზმისა და პლატონიზმის გავლენის ქვეშ, ფილოსოფიებს, რომლებიც თავის მხრივ აყალიბებდნენ როგორ გაიგებდა და ახსნიდა ქრისტიანობას.
მოგვიანებით ევსები გამოიყენებდა ამ ტერმინს, რათა მიუთითებდეს მხოლოდ ქრისტიანობის შესწავლაზე და არა წარმართულ ღმერთებზე. დიდი ხნის განმავლობაში თეოლოგია იმდენად დომინანტური იქნებოდა, რომ დანარჩენი ფილოსოფია პრაქტიკულად მასში იყო ჩასმული. სინამდვილეში, ტერმინი თეოლოგია არც ისე ხშირად გამოიყენებოდა ტერმინები, როგორიცაა sacra scriptura (წმინდა წერილი) და sacra erudito (წმინდა ცოდნა) ბევრად უფრო გავრცელებული იყო. თუმცა, მე-12 საუკუნის შუა ხანებში, პიტერ აბელარდმა მიიღო ეს ტერმინი, როგორც წიგნის სათაური მთელი ქრისტიანული დოგმატების შესახებ და იგი გამოიყენებოდა უნივერსიტეტის ფაკულტეტებისთვის, რომლებიც სწავლობდნენ ქრისტიანულ დოგმას.
ღმერთის ბუნება
ძირითადი რელიგიური ტრადიციების ფარგლებში იუდაიზმი , ქრისტიანობა , და ისლამი თეოლოგია მიდრეკილია ყურადღება გაამახვილოს რამდენიმე კონკრეტულ საკითხზე: ღმერთის ბუნებაზე, ღმერთს, კაცობრიობასა და სამყაროს შორის ურთიერთობას, ხსნას და ესქატოლოგიას. მიუხედავად იმისა, რომ ეს შეიძლება დაიწყო, როგორც შედარებით ნეიტრალური გამოკვლევა ღმერთებთან დაკავშირებული საკითხების შესახებ, ამ რელიგიური ტრადიციების ფარგლებში თეოლოგიამ შეიძინა უფრო თავდაცვითი და აპოლოგეტური ბუნება.
გარკვეული თავდაცვა ასევე აუცილებელი შენაძენი იყო, რადგან ამ ტრადიციებში არსებული არც ერთი წმინდა ტექსტი ან ნაწერი არ შეიძლება ითქვას, რომ ინტერპრეტაციას უკეთებს საკუთარ თავს. მიუხედავად მათი სტატუსისა, საჭიროა განვმარტოთ, რას ნიშნავს ტექსტები და როგორ უნდა გამოიყენონ ისინი მორწმუნეებმა ცხოვრებაში. ორიგენესაც კი, შესაძლოა, პირველ თვითშეგნებულ ქრისტიან თეოლოგს, დიდი შრომა მოუწია წმინდა ტექსტებში არსებული წინააღმდეგობებისა და არასწორი განცხადებების გამოსასწორებლად.