რატომ არ მღერიან რომაელი კათოლიკეები ალილუიას მარხვის დროს?

რომაელი კათოლიკეები აღდგომისთვის მომზადების საშუალებას აკვირდებიან დიდმარხვას, ლოცვისა და მარხვის პერიოდს. მარხვის დროს რომაელი კათოლიკეები თავს იკავებენ სიმღერისგან ალილუია , მხიარული სადიდებელი სიმღერა. ეს პრაქტიკა სათავეს იღებს უძველეს ქრისტიანულ ტრადიციაში, რომელიც დაკავშირებულია დიდმარხვის პერიოდში გარკვეული საქმიანობიდან თავის შეკავებით.

მნიშვნელობა ალილუიას მიღმა

სიტყვა 'ალილუია' მომდინარეობს ებრაული ფრაზიდან 'ალილუია', რაც ნიშნავს 'დიდება უფალს'. ალილუია სიხარულისა და ზეიმის სიმღერაა და ხშირად გამოიყენება ღმერთის სადიდებლად. როგორც ასეთი, მიჩნეულია შეუფერებლად სიმღერა დიდმარხვის სეზონზე, რომელიც მონანიებისა და ფიქრის დროა.

დიდმარხვის მნიშვნელობა

დიდმარხვა სულიერი განახლებისა და აღდგომისთვის მზადების დროა. ამ პერიოდში კათოლიკეები ყურადღებას ამახვილებენ ლოცვაზე, მარხვაზე და მოწყალებაზე. ეს არის დრო, რომ დაფიქრდეთ ცოდვებზე და ეძებოთ პატიება. როგორც ასეთი, ალელუას სიმღერა, სიხარულისა და ზეიმის სიმღერა, მიჩნეულია შეუფერებლად.

ალილუიას დაბრუნება

ალილუია ტრადიციულად კვლავ მღერიან აღდგომის კვირას, როგორც იესოს აღდგომის აღნიშვნის საშუალება. ეს სასიხარულო შემთხვევაა და ალილუიას დიდი ენთუზიაზმით მღერიან. ეს არის შეხსენება იმ იმედისა და სიხარულის შესახებ, რომელიც მოდის იესოს აღდგომასთან ერთად.

მარხვის დროს ალილუიას სიმღერისგან თავის შეკავების პრაქტიკა უძველესი ქრისტიანული ტრადიციაა. ეს არის შეხსენება ლოცვის, მარხვის და მოწყალების მნიშვნელობის შესახებ სულიერი განახლების ამ სეზონში. აღდგომის კვირას ალილუია კვლავ დიდი სიხარულით იგალობება, როგორც იესოს აღდგომასთან დაკავშირებული იმედისა და სიხარულის შეხსენება.

მთელი ლიტურგიული წლის განმავლობაში კათოლიკური ეკლესია გარკვეულ ცვლილებებს ატარებს მასა ასახავს სხვადასხვა ლიტურგიული სეზონი . გარდა მღვდლის სამოსის ფერის ცვლილებისა, დროს ალილუიას არარსებობა Მიავლინა ალბათ ყველაზე აშკარაა (თან გლორიას არარსებობა დიდმარხვაში და მარხვა ახლო წამი). რატომ არ მღერიან რომაელი კათოლიკეები ალილუიას დიდმარხვის დროს?

ალილუიას მნიშვნელობა

ალილუია ჩვენთან მოდის ებრაულიდან და ნიშნავს „დიდება იაჰვე“. ტრადიციულად, ეს განიხილება, როგორც ანგელოზთა გუნდების განდიდების მთავარი ტერმინი, რადგან ისინი თაყვანს სცემენ ზეცაში ღვთის ტახტის გარშემო. მაშასადამე, ეს არის დიდი სიხარულის ტერმინი და ალილუიას მესისას ჩვენი გამოყენება არის ანგელოზთა თაყვანისცემაში მონაწილეობის საშუალება. ეს ასევე შეხსენებაა, რომ ცათა სასუფეველი უკვე დამკვიდრებულია დედამიწაზე, ეკლესიის სახით, და რომ ჩვენი მონაწილეობა მესაში არის მონაწილეობა სამოთხეში.

ჩვენი დიდმარხვის გადასახლება

თუმცა, დიდმარხვის დროს ჩვენი ყურადღება გამახვილებულია სამეფოს მოსვლაზე და არა უკვე დადებულ სამეფოზე. დიდმარხვის წირვა-ლოცვაში და საათების ლიტურგიაში (კათოლიკური ეკლესიის ოფიციალური ყოველდღიური ლოცვა) კითხულობენ დიდ ყურადღებას ძველი აღთქმის ისრაელის სულიერი მოგზაურობა ქრისტეს მოსვლისა და კაცობრიობის ხსნისკენ მის სიკვდილში Კარგი პარასკევი და მისი აღდგომა აღდგომის კვირა .

ჩვენ ქრისტიანები დღესაც სულიერ მოგზაურობაში ვართ ქრისტეს მეორედ მოსვლისა და სამოთხეში ჩვენი მომავალი ცხოვრებისკენ. იმისათვის, რომ ხაზი გაუსვას ამ მოგზაურობის სასჯელაღსრულების ხასიათს, კათოლიკური ეკლესია დიდმარხვის დროს აშორებს ალილუიას მესიდან, ჩვენ აღარ ვმღერით ანგელოზთა გუნდებთან ერთად; ამის ნაცვლად, ჩვენ ვაღიარებთ ჩვენს ცოდვებს და ვსწავლობთ მონანიებას, რათა ერთ დღეს კვლავ გვექნება პრივილეგია, თაყვანი ვცემთ ღმერთს, როგორც ამას ანგელოზები აკეთებენ.

ალილუიას დაბრუნება აღდგომაზე

ეს დღე ტრიუმფალურად მოდის აღდგომის კვირას - უფრო სწორად, აღდგომის სიფხიზლეზე დიდი შაბათი ღამით, როდესაც მღვდელი გალობს სამმაგი ალილუიას, სანამ სახარებას წაიკითხავს და ყველა დამსწრე პასუხობს სამმაგი ალილუიას. უფალი აღდგა; სამეფო მოვიდა; ჩვენი სიხარული სრულია; და, ანგელოზებთან და წმინდანებთან ერთად, აღდგომილ უფალს მივესალმებით 'ალილუიას' შეძახილებით!

რა უნდა შეცვალოს ალილუია მარხვის დროს?

როდესაც დიდმარხვის დროს ეკლესია გამოტოვებს ალილუიას სახარებამდე, ჩვენ ჩვეულებრივ მაინც ვმღერით სხვა რამეს სახარების კითხვის შესაცნობად. მეეჭვება, კათოლიკეების უმეტესობა ფიქრობს, რომ მათ იციან, რას სთავაზობს კათოლიკური ეკლესია ალილუიას შემცვლელად: ეს არის „დიდება და დიდება შენდა, უფალო იესო ქრისტე“, არა? შეიძლება გაგიკვირდეთ, როცა გაიგებთ, რომ ეს აკლამაცია, რომელიც ფართოდ გამოიყენება დიდმარხვის დროს შეერთებულ შტატებში, არ არის ერთადერთი ვარიანტი (ან თუნდაც აუცილებლად სასურველი) რომის მისალის ზოგადი ინსტრუქცია (GIRM), საეკლესიო დოკუმენტი, რომელიც ავალებს მღვდლებს, როგორ თქვან მესა.

ბევრი ვარიანტია

სამაგიეროდ, თავი II GIRM-ის II ნაწილის B ნაწილის 62ბ პუნქტში ნათქვამია:

მარხვის დროს, ნაცვლადალილუია, სახარების წინა ლექსი იგალობება, როგორც მითითებულია ლექციონარში. ასევე დასაშვებია სხვა ფსალმუნის ან ტრაქტატის გალობა, როგორც ეს არისთანდათანობით.

Theრომაული თანდათანარის ოფიციალური ლიტურგიული წიგნი, რომელიც შეიცავს ყველა გალობას, რომელიც არის სათანადო (ანუ გალობა, რომელიც დადგენილია) ყოველი მესისთვის მთელი წლის განმავლობაში - კვირას, სამუშაო დღეებში და დღესასწაულების დღეებში.

ასე რომ, ფაქტობრივად, GIRM მიუთითებს, რომ ერთადერთი, რაც იგალობება სახარებამდე, არის დადგენილი ლექსი (რომელიც შეიძლება მოიძებნოს მისალში ან მისალეტში, ასევე ოფიციალურ ლექციონარში, რომელსაც მღვდელი იყენებს) ან სხვა ფსალმუნის ლექსი ან ტრაქტატი (ბიბლიური მონაკვეთი) ნაპოვნიათანდათანობით. არაბიბლიური აკლამააციები არ უნდა იქნას გამოყენებული და ლექსი (GIRM-ის 63c პუნქტის მიხედვით) შეიძლება საერთოდ გამოტოვდეს.

დიახ, „დიდება და დიდება შენდა, უფალო იესო ქრისტე“ არის ერთი ვარიანტი

თუ გაინტერესებთ, „დიდება და დიდება შენდა, უფალო იესო ქრისტე“ ორივე ამოღებულია ბიბლიური მონაკვეთიდან (იხ. ფილიპელები 1:11 ) და ნაპოვნიარომაული თანდათან. ასე რომ, მიუხედავად იმისა, რომ ის არ არის დადგენილი, როგორც ალილუიას ერთადერთი შესაძლო შემცვლელი, „დიდება და დიდება შენდა, უფალო იესო ქრისტე“ მისაღებია, თუმცა სახარების წინა ლექსი, რომელიც გვხვდება ლექციონერში, არის ალილუიას სასურველი შემცვლელი. .